!نمی دانم

نمی دانم! مدت زیادی است که می خواهم بنویسم اما انقدر موضوع نوشتن زیاد است و انقدر ملال آور و خسته کننده وانرژی بر که ترجیح دادم ننویسم! نمی دانم اکنون چرا می نویسم.از موسیقی ایرانی بنویسم؟از ترانه های جدید که همه نفرین نامه و فحش نامه و خشونت و سیاهی است یا صداهای نا هنجار و موسیقی سرسام آور خلاصه شده در جاز و گیتار؟

از فیلم؟ فیلم ایرانی ؟اصلا اصلا.چقدر بگویم که مبتذل است و مبتذل است.از کتاب؟ کدام کتاب؟! از ورزش مورد علاقه ام فوتبال؟ از کدام قسمتش؟از کدام قسمتش که مهوع نباشد؟ از تاریخ بگویم؟ گیرم که از سیاهی ها و تباهی ها ونابودی ها و ویرانی ها و غارت ها نگویم و فقط از زیبائی هایش بگویم.آیا ما میراث خوار آن فرهنگ و تمدن هستیم؟ هستیم؟واقعا هستیم؟ اگر هستیم که همان بهتر چیزی نگویم!! و اگر نیستیم به که بگویم؟چرا بگویم؟

از انسان بگویم؟از آزادی؟ از انسان آزاد؟ازانسان تشنه آزادی که نمی داند تشنه چیشت؟ که خود در درونش بزرگترین دشمن آزادی است؟مگر نه اینکه همیشه انسان مانع آزادی انسان بوده است؟

از خدا بگویم؟از آفریدگاری که آفریده هایش هزاران سال است که یکدیگر را می کشند تا دشمنان آفریدگارشان را بکشند؟!! از آفریدگاری که آفریده هایش دشمنش می شوند؟

از عشق هم که نمی توانم بگویم ! نمی دانم چرا می نویسم.نمی دانم