پریشب به این نتیجه رسیدم که هیچ وقت گشنه نمی مونم! چرا؟ چون به تنهایی سیصد
کیلو بار رو از 40 تا پله بالا بردم و به استعدادهای نهفته در وجود آدمی پی بردم! تازه کلی هم فایده داره. سر شب راحت خوابت می بره بدون اینکه هی بخوای به موضوعات و مسائل و مشکلات مختلف فکر کنی.اصلا حال فکر کردن نداری.اصولا بار بردن و فکر کردن باهم رابطه خوب و جالبی دارن! باور کن راست میگم
.
.
پی نوشت:البته در اثر این فعالیت بشر دوستانه بعضی از نقاط مرتبط با انرژی هسته ایم یک روز تمام درد می کرد و انگار ازهر کدوم وزنه پنجاه کیلویی آویزون بود!!(خیلی تابلو بود؟) البته در حال حاضر نیروگاه کاملا سالم وفعال می باشد
ته نوشت!:رفتیم فیلم میم مثل مادر،همه در حال گریه بودند غیر از ما 3 الدنگ که کر کر می خندیدیم.واقعا فضای فیلم مناسب جماعت شاد ایرانیه که بعد از اون همه شادی!! یه خورده اشک هم بریزن